Joker, Loki, Hannibal… Hepsi kötü karakterler olarak tasvir edilmelerine rağmen her birine ilgi duyabiliyoruz değil mi?
“Kötü” olan bir şeyi nasıl sevebiliyoruz ki? Bu karakterleri sevme motivasyonumuzun sebeplerine inip kendimizle yüzleşelim!
Genellikle karizmatik lanse ediliyorlar.
Film ve dizilerdeki kötü karakterleri çoğu zaman “çekici” olarak nitelendirilebilecek insanlar canlandırıyor. Bu da kötü karakterlere ilgi duymamızı sağlıyor. Çekici kötü karakterlere birçok örnek verebiliriz. Mesela; Hannibal Lecter, Loki, Darth Vader, Walter White, Joker, Kylo Ren, Magneto, Cersei Lannister, Negan…
Karakterler derinlemesine işleniyor.
Kötü karakterler çoğunlukla karmaşık oluyor. Film veya dizilerde; geçmişte yaşadıkları travmalar, psikolojik yaralanmaları, içsel çatışmaları derinlemesine yer alıyor. Böylece neden kötü olduklarını daha iyi anlayıp hem empati hem de merak duyuyoruz.
Ayrıca toplumun karanlık taraflarını ve genellikel gizlenen olumsuz yönlerini su yüzeyine çıkarıyorlar. Biz de kendi içimizdeki karanlıkla yüzleşmiş oluyoruz bir nevi.
Hikâyedeki en heyecan verici unsurları onlar yaratıyor.
Kötü karakterler, öngörülemez hareketleriyle kurguda karşımıza çıkıyor. Böylece konunun dinamiğini ve heyecanını artırıyorlar. İyi karakterler genellikle daha “sıkıcı” oluyorlar. Herkes tarafından beklenen, etik eylemler sergiliyorlar. Kulağa hiç ilgi çekici gelmiyor değil mi?
Buna ek olarak kötü karakterler, sıra dışı yeteneklere sahip tasvir edildiklerinden gözümüze biraz daha etkileyici gelebiliyorlar. En önemlisi ise her ne kadar kötü özelliklere sahip olsalar da kendi ahlaki kurallarının ve motivasyonlarının olması. Bu da onları sevmemize sebep oluyor.
İlginizi çekebilecek diğer içeriklerimiz: